Yavaşla

Günlerdir bir nefeslik molalarımda dinlediğim bir şarkı var. Slow Down. Imany'nin Shape Of A Broken Heart albümünden. Albüm tümden dinlenesi. Ama bu şarkı bambaşka bana göre.

Imany, sakin alto sesiyle, bugünlerin tüm patırtısına, üst perdesine inat, tırmalamadan kulağımı, hakikaten derinliğin kapılarını açıyor bana. Göklere çıkarma iddiası yok. Ayağımı yere basmamı sağlıyor adeta. Uçurmuyor, kaçırmıyor, beni kendime bağlıyor gibi.

Sözler de şöyle gidiyor; yavaşla, zaman senin (acele etme), düzelecek, gözlerinle birlikte zihnini de aç... 

Aynı hisleri bana Stromae yaşatır son son çoktandır. Böyle rap gibi gidiyormuş yapar da gitmez, haykıra haykıra söyletmek ister yine yerde bırakır adres değiştirtmez bir şarkıdır bana göre. Der ki; Muhteşemdin sen, ben acınası, birlikte ne güzeldik... 


Sonra Indila var mesela, onun da bir Dérniere Danse'si var ki, sözleri "benim tatlı azabım, kavga etmenin bir anlamı yok, yeniden başla" diyor. Boşuna indigo çocuklar demediler bu '80 sonrası doğanlara. İşi çözmüşler de bir de bize ağır mesajlar veriyorlar sanki.


Bu yeni nesil afro-avrupalıyı ben pek sevdim galiba. Şarkılarını da kendilerini de pek benimsedim. Bunlardan ne güzel yolculuk listesi olur. Yağmurda arabaya atlanır cuma akşamından. Bozcaada'ya gidilir mesela. Batıya batıya, Ege'ye Ege'ye. En sevdiğime, çok sevdiğimle :) Orada motorsiklete atlanır, yavaş yavaş. Ada turlanır. Polente'ye çıkılır. Sevdiklerine bir haber salınır. Modaya uyulur, periscope'da yayındayız denir. Gün batımı izlenir. İzlettirilir. Ayaklar yerde, yürekler birleşir. Ne güzel olmaz mı sayın seyirci?..




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mimoza Mevsiminde Mimozalı Kadın

Yüzde Yüz Zomato